Kleine kat wordt grote kat

Onze meisjeskat Ghandi was de vorige weken redelijk in topvorm. Staart omhoog, miauwen en brabbelen zoals een baby. Maw, behoorlijk krols dus. Vorige vrijdag mocht onze poesiemauw op daguitstap naar de dierenarts. Op de terugweg van de gyn naar huis, zijn we haar dan gaan ophalen. Nog volledig suf maar duidelijk opgelucht dat ze mee naar huis kon. Thuis hebben we er dan voor gezorgd dat ze een aantal plekjes had waar ze zonder zorgen kon liggen. Later op de avond, toen we tv aan het kijken waren, heeft papa-in-spé, ghandi bij hem genomen en haar onder het Nijntje-dekentje gelegd. Resultaat is dat ze zo de helft van de zetel inpalmde, hihi. Nu, 4 dagen later, is ze stilletjesaan weer de oude. En zoals gewoonlijk komt ze weer bij mij liggen en kan ik amper typen. (zie foto)

Miniminispruitje

Vandaag (vrijdag 23/02) ons eerste bezoek aan de gynécoloog.

Alles is tiptop in orde!!
Ik heb een inwendige echo gehad om zeker te zijn dat we iets zouden kunnen zien. (dat viel gelukkig nog mee)
En dan ... wauw ... zie je zo'n miniminibaby op dat scherm. Een hoofd, romp, armpjes, beentjes, ... een hartje dat klopt en ja, we hebben het ook even mogen horen.
De gyné heeft echt zijn tijd genomen om ons te laten kijken en zelf heeft hij dan ook wat uitleg gegeven van wat en hoe.

En ik zit ook perfect op schema. Hoewel mijn cyclus onregelmatig was, ben ik morgen toch 11 weken (gerekend van de eerste dag van mijn laatste regels).
En de vermoedelijke bevallingsdatum blijft zo 15 september.
De kleine spruit is nu al 41mm groot en de hersentjes zouden ook mooi groeien.

Amaai, toen we buitenkwamen voelde ik me echt opgelucht en weet ik nu heel zeker dat we zwanger zijn

En de papa bleef er weer heel cool bij (of is dit alleen uiterlijke schijn ...)

Op 27 april mag ik terug voor een gespecialiseerde echo en tussendoor naar de huisarts voor de routine onderzoeken zoals bloedafname's voor allerhande ...