Al 3 jaar ben ik mama en dat voor altijd. Het is geen opdracht die je even kan stoppen. Als zou een pauzeknop toch soms van pas komen ;-)
Maar de liefde die je krijgt, duwen je verder en met veel liefde (en nog meer geduld) wijs je hen de weg in het leven.
Soms voel ik mij een gps: Hier stoppen - Doordoen - Draaien - Allé doe door - Nee nu niet - Binnen 3 tellen ben je hier! - ...
Om dan een natte plakkerige zoen en knuffel te geven of heel lief - met het hoofd schuin - iets komen vragen. Kan je dan weigeren?!?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten