Onze meisjeskat Ghandi was de vorige weken redelijk in topvorm. Staart omhoog, miauwen en brabbelen zoals een baby. Maw, behoorlijk krols dus. Vorige vrijdag mocht onze poesiemauw op daguitstap naar de dierenarts. Op de terugweg van de gyn naar huis, zijn we haar dan gaan ophalen. Nog volledig suf maar duidelijk opgelucht dat ze mee naar huis kon. Thuis hebben we er dan voor gezorgd dat ze een aantal plekjes had waar ze zonder zorgen kon liggen. Later op de avond, toen we tv aan het kijken waren, heeft papa-in-spé, ghandi bij hem genomen en haar onder het Nijntje-dekentje gelegd. Resultaat is dat ze zo de helft van de zetel inpalmde, hihi. Nu, 4 dagen later, is ze stilletjesaan weer de oude. En zoals gewoonlijk komt ze weer bij mij liggen en kan ik amper typen. (zie foto)
2 opmerkingen:
hihi komiek hoe ze zo op je armen ligt...lekker gezellig! Vooral voor haar dan!
Idd voor haar. Ik mag hier dan enkel met links typen en hopen dat ik de muis nog kan bewegen.
Een reactie posten